DCF komt net te kort

“Verliezen is nooit leuk . Voor een club niet en voor een individu ook niet.”

Bij een 11-9 nederlaag al helemaal niet. In de ereklasse zijn dit jaar de verschillen klein.Dat kun je ook al zien bij de uitslagen van de eerste ronde: vaak 11-9 . Het verschil gaat zitten in de details; dat wisten we zaterdag van te voren. Uiteindelijk kwamen we na een spannende wedstrijd net te kort.


Foto: Kor de Groot


Zelf verloor ik van Wouter Sipma, op zichzelf geen schande, maar toch… Wouter wist spanningen te creëren, waarop ik niet goed reageerde en een nul incasseerde . In plaats van 45-40 in het late middenspel had ik 28-22 moeten doen, al waren bij analyse de kansen nog wel voor zwart.

Naast mij zaten Wytze en Kees. Wytze trapte in een eenvoudig zetje en Kees nam een eenvoudig zetje. Om een punt te pakken moest aan de andere borden nog een overwinning behaald worden. En dat is niet zo eenvoudig.

Ook grootmeesters kunnen niet toveren zoals we vandaag in de Leeuwarder Courant hebben kunnen lezen.
Harm en Hein moesten remise toestaan. Gerlof (tegen Hans Jansen) moest nog oppassen, maar haalde remise en Willem en Jan deden dat eigenlijk met weinig moeite tegen hun gerenommeerde tegenstanders ( Dolfing en Domchev) .

Teake bereikte weinig tegen zijn jeugdige tegenstander zodat alle hoop gevestigd was op Luuk.

Ten koste van twee schijven was hij doorgebroken naar dam. Dit gaf kansen, al gaf de computeranalyse nog aan dat het remise was. Henk Kalk verslikte zich in het moeilijke eindspel en kwam verloren te staan. Luuk wist echter de kans niet te benutten en moest in remise berusten. Om dit eindspel te bekijken raad ik aan de analyseopmerkingen op Toernooibase te bekijken en dan te ontdekken dat het toch iets gecompliceerder was dan wij in het bijzaaltje dachten. 11-9 dus voor Hijken.

Gelukkig heeft Hijken een eetcafé en was het weer prachtig. Op het terras hebben we samen lekker gegeten, waarbij de Drentse boerenschnitzel favoriet was. Douwe en Erwin van DCF2 kwamen ons daarbij versterken. De grootmeesters onder ons bogen zich nog over een zakdambordje en konden de mindere goden mee laten genieten van hun ongetwijfeld diepzinnige analyses….


   Hijken DTC     Damcombinatie Fryslân  119
 Jan Ekke de Vries (1337) Hein Meijer (1433)11 3Partij
 Roland Kreeft (1269) Taeke Kooistra (1244)11 8Partij
 Auke Scholma (1446) Kees Thijssen (1504)02 6Partij
 Wouter Sipma (1524) Oege Dijkstra (1291)20 7Partij
 Matheo Boxum (1298) Wytze Sytsma (1344)20 4Partij
 Hans Jansen (1421) Gerlof Kolk (1393)11 9Partij
 Leo Faber (1299) Harm Wiersma (1533)11 1Partij
 Martin Dolfing (1483) Jan Algra (1261)11 2Partij
 Aleksej Domchev (1463) Willem Leijenaar (1271)11 5Partij
 Henk Kalk (1244) Luuk Terweijden (1343)11 10Partij

Oege Dijkstra wint Zomerdamtoernooi Friesland Beneluxvetbv

Aan het zomertoernooi Friesland Beneluxvet bv PFDB 2023 namen zes DCF’ers deel, namelijk Jan Sloot (groep C), Douwe Douma, Harm Terpstra (groep B ), Hans Zondervan, Douwe Edelenbos en Oege Dijkstra (groep A).


Foto © Johan Teake Dekker

Er werd in het toernooi gespeeld met het moyennesysteem; van de veertien ronden moest men tien meedoen om mee te doen met de prijzen. Jan Sloot haalde dit aantal niet, maar scoorde wel 10 uit 8. Een goede prestatie, want hij haalde drie keer een blauwe uitslag op Toernooibase. Harm Terpstra begon het toernooi heel goed, maar zakte later wat in en eindigde als tiende in de B-groep.

Foto © Johan Teake Dekker


Douwe Douma werd winnaar van de B-groep. Hij scoorde 12 uit 11; weliswaar een kleine plus, maar kreeg vier keer een A-speler als tegenstander (Sipke Doller, Katrinus Posthumus, Hans Zondervan en Douwe Edelenbos) Uit deze partijen kwamen geen punten. De scores tegen de B-spelers waren fantastisch: 12 uit 7. Een verdiende eerste plaats!

Foto © Sietse Nagel

Foto © Sietse Nagel

Hans Zondervan eindigde als derde in de A-groep met een score van 13 uit 10. Eén onnodige nederlaag tegen mij (Oege) deed hem de das om voor de eerste plaats. Hans boekte wel mooie overwinningen op Tjipke Smedinga en Sipke Doller; zeker de moeite waard om na te spelen op Toernooibase. De winnaar van vorig jaar, Douwe Edelenbos, werd nu tweede in de A-groep. Wel een mooie score: 22 uit 14 en geen enkele nederlaag. Een score die ook ratingpunten opleverde en dat is in een toernooi met veel zwakkere spelers niet altijd gemakkelijk. Ik kan daarover meepraten. Om een toernooi te winnen moet het ook wat meezitten: tegen René Wypkema miste Douwe een kans, maar van John Folkers kreeg hij een punt cadeau. In de laatste ronde boekte Douwe een mooie klassieke overwinning op clubgenoot Douwe Douma. De moeite waard om na te spelen. Zelf werd ik winnaar van het toernooi.

** Klik op de namen om naar de betreffende partijen te gaan **


Foto © Sietse Nagel

Over mijn score van 23 uit 14 ben ik tevreden, over mijn spel niet. In het begin van het toernooi liet ik kansen liggen tegen Jouke de Haan en Henk Hosper, later kreeg ik een punt te veel tegen Geale Stoker en John Folkers. Eigenlijk vond ik de gemiste forcing tegen Anne Dekker de grootste teleurstelling. Deze had mij ongetwijfeld de prijs voor de mooiste combinatie opgeleverd! Alles na te spelen op Toernooibase. Mijn beste partij was tegen Jorn Kruit; eindelijk een partij waarin ik mijn geduld niet verloor en positioneel won.


Foto © Sietse Nagel

De prijs voor de mooiste combinatie ging overigens naar mijn broer Pieter (tegen Tjipke Smedinga).

Tjipke Smedinga – Pieter Dijkstra

22. 39-34? 19-24! 23. 30×10 09-14 24. 10×08 18-23 25. 25×14 04-09 26. 29×18 22×02 27. 31×22 17×46!


Al met al een leuk toernooi. De sfeer was zeer gemoedelijk. Sommige deelnemers mopperden wat over de paring. Gerrit Terpstra liet zoveel mogelijk mensen uit de eigen groep (A,B,C) tegen elkaar spelen. Dat vind ik een goed principe. Ook het feit dat A-spelers niet uitkomen tegen C-spelers spreekt mij aan. Toch speelt in dit systeem het tegenstandersgemiddelde volgens mij een te dominante rol. Misschien een suggestie om het eigen moyenne twee keer te tellen en het tegenstandersgemiddelde één keer.