Vandaag was het alweer de 12e editie van ons jaarlijks rapidtoernooi! Dit jaar wisten meer mensen ons mooie toernooi te vinden, maar liefst 44 deelnemers.
De sfeer zat er weer goed in en blije gezichten alom, dat motiveert de organisatie dan ook om volgend jaar weer goed hun best te doen!
Het toernooi was spannend, in de A categorie was er continu een groep van 4 a 5 spelers die gezamenlijk bovenaan bovenaan stonden, met een grote groep achtervolgers. Na 8 ronden te hebben gespeeld was het uiteindelijk Gabriël Heerema (Drachten) die aan het langste eind trok, met 13 punten bleef Gabriël 1 punt voor op Gerlof Kolk (Leeuwarden) en Oege Dijkstra (Leeuwarden). Hans Zondervan (Britsum) eindigde uiteindelijk op de 4e plaats met 11 punten en bleef Nick de la Fonteyne (Leeuwarden) voor op basis van weerstandpunten.
In de B categorie leek Aize Plantinga (Heerenveen) niet meer te achterhalen voor zijn concurenten. Aize ging fantastisch van start en draaide met de top van het toernooi mee, uiteindelijk sloeg de vermoeidheid toe, gaf Aize zelf aan. In de laatste ronde schoot Renco Oostindjer (Hoogeveen) voorbij, Renco eindigde met 10 punten op een knappe 13e plaats, voldoende voor de winst in de B categorie. Aize eindigde op de 15e plaats met 9 punten en werd daarmee 2e. Jan-Maarten Koorn (IJmuiden) pakt de 3e plaats in de B categorie, hij eindige 1 weerstandpunt achter Aize!
Alle prijswinnaars in de C categorie eindigden op 7 punten, weerstand punten gaf de doorslag! De eerste plaats in de C categorie ging naar herintreder Arnold Glas (Leeuwarden), Arnold heeft tientallen jaren niet gedamd en is dit seizoen weer begonnen bij damclub Huizum. De tweede plaats was voor Jeanet Stel (Vledder), Theo Wolthers (Leeuwarden) werd 3e.
Alle detailuitslagen zijn te vinden op toernooibase (KLIK HIER)
Wij bedanken alle deelnemers voor hun aanwezigheid, alle sponsoren en uiteraard alle mensen die mee hebben geholpen met de organisatie!
“Complete off-day voor het tweede, zware dag voor het derde“
Voor ons eerste stond een belangrijke wedstrijd tegen DUO (Doetinchem) op het programma. In de strijd om lijfsbehoud, dit jaar extra moeilijk i.v.m. de aanstaande competitiewijziging door de KNDB, was een overwinning op DUO noodzakelijk om het heft in eigen handen te houden.
Op papier zou een overwinning niet verrassend zijn, maar wij spelen niet op papier.. Het zal moeten gebeuren op het dambord!
Toen de opstellingen eenmaal bekend waren, was duidelijk dat DUO ons probeerde te verrassen met een tactische opstelling. De krachten werden verzameld in de onderste borden en daar moest dan gescoord worden. Aan bord 10 trof Willem Leijenaar (1271) dan ook MI uit Ivoorkust Leopold Sekongo (1355), Willem hield zich geen illusies voor en besloot een zeer degelijke partij te spelen. Geen enkel moment kwam Willem in gevaar, daarnaast kreeg Willem zelf ook geen kansen op meer, de remise was daarmee binnen gehaald.
Wytze Sytsma (1344) trof op bord 7 kopman Jochem Zweerink (1384), ook aan Wytze de taak om het belangrijke punt binnen te halen. Wytze kreeg het behoorlijk zwaar, in het middenspel kwam Wytze zeer nadelig te staan en dit kostte op zet 45 dan ook een schijf. De partij leek niet goed te gaan eindigen, maar een misser van Jochem werd het toch nog remise!
Nadat Wytze op zet 53 terug ruilde, kon zwart simpel de winst binnen halen via 54. … 21-27! Gelukkig voor ons, mistte Jochem meermaals de winst.
Gerlof Kolk (1393) speelde met zwart aan bord 8 tegen Gerrit Wassink (1254), ook deze partij eindigde in remise. Hoewel Gerlof het betere van het spel leek te hebben, kwam de overwinning niet in de buurt. Gerrit speelde zeer degelijk en hield Gerlof in bedwang.
Op bord 7 leken er kansen voor DCF te zijn met de paring Oege Dijkstra (1291) en Tom Rinner (1227), Oege beleefd tot nu toe een goed seizoen en dit is ook te zien aan zijn virtuele rating, deze stond al op 1306. Maar rating zegt niet alles, al vroeg in de wedstrijd ging het fout, een combinatie naar dam (ten koste van 2 schijven) deed Oege de das om.
Hein Meijer (1433) mocht het opnemen tegen Dinant Spieker (1301) aan bord 6, de tegenstander van Hein had een duidelijke opdracht, een puntje binnenhalen. Het voordeel dat Hein mooi opbouwde, in het verloop van de partij, was helaas te weinig om voor een overwinning te gaan, de partij eindigde dan ook in een puntendeling.
Dan komen we aan bij bord 5, daar trof Jan Algra (1261) Bert Woolschot (1155). Jan zijn stand was niet verkeerd, maar gedurende de partij ging het voordeel meer richting Woolschot. Gelukkig voor ons kon Jan profiteren van een blunder, een simpele combinatie naar dam bracht Jan de overwinning!
Harm Wiersma (1533) was de volgende die 2 punten kon bijschrijven, tegenstander Gep Leeflang (1282) kon het niet bolwerken tegen Harm. Door goed positioneel spel groeide het voordeel van Harm continu met een uiteindelijk overmacht eindspel als gevolg, Gep ga na 66 zetten op.
“Luck” Terweijden (1343) zoals barman Age onze Luuk steeds noemt, zat aan bord 3 tegen Peter Hoopman (1341). Opdracht voor Luuk was simpel, speel degelijk, neem geen onnodige risico’s, remise is voldoende. Deze opdracht heeft Luuk uitstekend uitgevoerd, na 41 zetten werd de remise overeengekomen.
Aan het tweede bord zat Kees Thijssen (1504) tegen Hans Rinner (1231), ook Kees leek lichtelijk voordeel te krijgen, maar te weinig voor de overwinning. Teamcaptain Taeke Kooistra (1244) zat aan bord 1 tegen Henk Hoekman (1279), gelijkwaardig qua rating en op het bord ging het ook gelijkwaardig op, KingsRow zou een vlak lijntje laten zien.
Met 1 nederlaag en 2 overwinningen behalen wij een belangrijke 11-9 overwinning! De strijd om lijfsbehoud gaat door en in de volgende ronde treffen wij CTD Arnhem in een uitwedstrijd. CTD staat net als ons op 4 punten en dit beloofd dan ook weer een spannende wedstrijd te worden!
Complete off-day voor het tweede…
Door Bernard Post
Een wedstrijd waar we het van tevoren over eens waren, die gaan we wel winnen. Overmoed, een pechdag, zeg het maar, we bleven op 8-8 steken. De volledige partijen zijn te vinden op toernooibase.
Het begon allemaal nog heel goed. Erwin zijn tegenstander, Geert van der Molen, besloot in diagram 1 tot 6-11. Erwin liet dit buitenkansje niet aan zich voorbijgaan en sloeg na iets meer dan 1 uur spelen, als eerste toe.
De volgende partij werd beslist door een standaardoffer. Douwe speelde met wit tegen Ton Halman. Na eerst mooi klassiek spel, lukte het Douwe om zijn tegenstanders lange vleugel steeds verder uit te dunnen. In diagram 2 speelde Douwe 44-40. Zijn tegenstander had weinig keuze en koos voor het onjuiste 23-28 32×23 18×29. Hierdoor kon hij weer wat spel op zijn korte vleugel krijgen, maar maakte zijn lange vleugel nog zwakker. Douwe speelde 39-33 20-24 40-34 29×40 45×34 en na 13-18 was diagram 3 ontstaan. Douwe kon nog niet direct 34-29 spelen, maar na eerst het mooie 27-22 18×27 en toen pas 34-29, kon wit vrij doorlopen.
Ook de derde partij werd gewonnen. Hans van Dijk speelde een solide partij tegen Bertus de Vries. Hij had al op mooie wijze wits korte vleugel opgesloten. In de diagramstand speelde wit 33-28. Waarna Hans met 18-23 erachter liep. Wit meende met 28-22 17×28 en 38-33 wat vrijheid te krijgen, maar zag zijn schijf na 24-29! 33×24 en 28-33 niet meer terug.
Op toernooibase geeft Hans nog een variant aan, zie het volgende diagram, hij stond natuurlijk toen al lang gewonnen.
40 . … 16-21 ? natuurlijk een regelrechte blunder ! Ik zag iets wat er niet was ;-( 41. 37-31 21-26 42. 31×22 11-17 43. 22×11 06×17 44. 38-32 26-31 45. 36×27 19-23 46. 29×18 20×40 47. 45×34 13×31 was ook een goed vervolg geweest, aangegeven door een oplettende speler of toeschouwer ! Een tussenstand van 6-0 wat kon er nog gebeuren? Dus nog van alles.
Mogelijk was de volgende partij al een voorbode van wat komen ging. Nick, met zwart, speelde tegen Harwin Reuvekamp een mooie gedegen partij. Er leek niets aan de hand te zijn, toen hij in de diagramstand 12-17 speelde, speelde zijn tegenstander 27-21? 16×27 31×22 6×17 en de partij liep naar remise. Na 12-17 had wit echter 43-39! moeten spelen en wit moet nog maar een remise vinden.
Tussenstand 7-1, de donkere wolken trokken zich ondertussen samen boven de Insulinde.
Geduldig speelde Jappie op bord 1 tegen Teun van Gelder, wachtende op een mooie aanvalsmogelijkheid. In bovenstaande diagramstand leek het zover te zijn. Het kon ook nog wel, maar niet zoals het in de partij ging: 29-23 6-11 37-31 13-18 33-29 (volgende diagramstand) 16-21! Een verschrikkelijke verrassing, met 42-37 had wit zich nog kunnen redden, maar Jappie speelde 34-30, waarna zwart naar dam combineerde en het eindspel won. Tussenstand 7-3. Het zou nog erger worden.
In de zesde partij Nico Lugthart – Hans Zondervan had Hans een mooie klassieke stand opgebouwd. Controle over de randen en een paar tempi achterstand. Toch ging het fout, zie diagram. Maar dat had niet zo hoeven te zijn. Wit speelde 35-30 24×35 33-29 3-9 29×18 en nu, zoals Hans zelf aangaf in toernooibase, had hij met 21-27 kunnen winnen. Afhankelijk hoe wit slaat ga je naar 42 of naar 44.
Het ging van kwaad naar erger.
11-16 22×11 6X17? (16×7 was nog gelijkwaardig) en wit speelde 28-22 17×28 33×22 en de ellende was niet meer te overzien. Nog een verliespartij 7-5 was de tussenstand.
Munkhtuya speelde tegen herintreder Frank Jansen een gedegen klassieke partij, waarin ze geen moment in gevaar zou komen. In de diagramstand had ze de knuppel in het hoenderhok kunnen gooien met 39-34 in plaats van het gespeelde 40-34. Maar ik geef haar geen ongelijk dat ze voor de meest gedegen zet zou kiezen. Remise, tussenstand 8-6.
En toen nog een partij, die van mijzelf tegen Pieter Dijkstra. Ik zat er de hele partij niet in. Ik voelde me niet lekker. Liep van het bord weg om de focus er weer in te krijgen, maar het lukte me niet.
Remise zou genoeg zijn, dat wist ik al op een vroeg moment, echter nog niet toen ik in de naastgelegen diagramstand volledig onnodig naar 28 ruilde met het idee dat ik deze schijf wel kon verdedigen en dat, als ik in plaats van naar 28 te ruilen zou aanschuiven, dat ik dan vast zou lopen. Beide waren onjuiste gedachtes.
Gelukkig kreeg ik een herkansing, ik was net doorgebroken en wit speelde hier 27-21. Volgens toernooibase zou in plaats van 27-21 hier 38-32 winnen. Ik zag de stand al wat optimistischer in. En dacht dat ik de twee geïnvesteerde schijven wel zou gaan terugwinnen. Helaas, ik speelde het toch weer fout, zie volgende stand. Ik speelde hier 40-7?? Direct toen ik dit gespeeld had, wilde ik zo hard mogelijk weglopen. Dit was niet de bedoeling. Ik had 40-34 moeten spelen, hoe kon ik dit fout doen? En inderdaad in toernooibase zie ik na de partij dat het na 40-34 remise was geweest. Verloren, ik kon wel door de grond zakken.
Eindstand 8-8. Ik hou hier nog heel lang een slecht gevoel van over. Gelukkig betekent het nog niet dat we onze kansen voor de titel verloren hebben. De wedstrijd tegen koploper Lelystad moet dan wel gewonnen worden. De volgende wedstrijd is uit tegen Roden/Leek. We kunnen onze ego’s dan mogelijk weer wat oppoetsen.
Zware dag voor het derde!
Door Jan Sloot
Jan Sloot liep in een gelijkwaardige partij in een 4 om 3 met doorbraak en kon het niet meer om keren en moest als eerste opgeven. Douwe Douma liep tegen de talentvolle Yneke Goeres in een slag combinatie naar dam en gaf op, 0-4 voor de Groningers. Albert van Keimpema zorgde voor het eerste puntje door aan bord 1 remise te spelen, tussenstand 1-5.
Grand old master Harm Terpstra ging op bord 5 door het oog van de naald en wist remise te behalen, tussenstand 2-6. Lucas Huitema kon het lang bolwerken, maar moest toch ook uit eindelijk capituleren, tussenstand 2-8. Op dat moment geen vuiltje aan de lucht voor de titel kandidaat, maar toen sloeg Engel Vrouwe toe met een twee om twee doorbraak, de tegenstander gaf meteen op, 4-8. Met nog twee borden in het spel moest de titelkandidaat alle zijlen bij zetten.
Sander Staal liet zijn klasse in het eindspel zien tegen een goed spelende Rinze Visser, de buit was voor de titel kandidaat binnen, 4-10. Op bord 4 zat Theo nog tegen dhr. Ras hij verdedigde zich met huid en haar en werd beloond met een punt, eindstand 5-11. Toch over alle borden gezien waren het spannende partijen!
Volgende ronde een uitwedstrijd om de hoek, in Cornjum tegen BEGB. Dit wordt wederom een lastige wedstrijd, waar wel kansen zijn!
“Eet smakelijk!”
Na de wedstrijden was het tijd om gezellig samen wat te eten, dit deden wij in onze speelzaal. Dit was fantastisch geregeld door de Insulinde (Jelle & Age), Jelle is aan het koken geweest en had voor iedereen heerlijke schnitzels klaar gemaakt en groot dat ze waren!
Samen met lekkere aardappelschijfjes, heerlijke groenten en goede sauzen en dat voor een lage prijs!
Dit is zeker voor herhaling vatbaar en wij kunnen dan ook niet anders dan onze complimenten geven aan Jelle!
Op zaterdag 16 december organiseert Damcombinatie Fryslân, in naam van de PFDB en in samenwerking met de organisatie van het Nederlands Kampioenschap, weer het Fries Kampioenschap sneldammen voor clubviertallen!
Het toernooi wordt gespeeld in het Van der Valk hotel in Drachten, tijdens de 4e en 5e speelronde van het Nederlands Kampioenschap.
Er wordt gespeeld in 3 rating categorieën: Groep A: 1100+ Groep B: 900 tot 1100 Groep C: 900-
Deelname is gratis! Aanvang: 10:45 Speeltempo: 5m+5s
Bij het aanmelden van jullie team vragen wij ook direct om de spelers van het betreffende team door te geven.
Wij hopen er weer een mooie en gezellige dag van te maken, op een fantastische locatie tijdens de finale van het Nederlands Kampioenschap, waar maar liefst 4 PFDB leden aan deelnemen!
Wij hopen jullie aanmelding snel te mogen ontvangen!
Het tweede stoomt door…. Het derde wint overtuigend!
In de 4e ronde van de Nationale Clubcompetitie kreeg ons eerste Van Stigt Thans 1 op bezoek, van te voren was duidelijk dat wij het zwaar zouden krijgen tegen de titelkandidaat, maar wij probeerden onze huid duur te verkopen.
Soms heb je gewoon van die dagen waarbij het krachtverschil te groot is en zaterdag was het duidelijk zichtbaar, bijna op alle borden had VST een hogere rating.
Er valt helaas weinig te schrijven over de partijen, geen gemiste winstkansen en vrijwel allemaal vlakke lijntjes bij de remise partijen. De nederlaag hadden wij voor de wedstrijd al geaccepteerd, dit getuige ook het feit dat club supersub Albert van Keimpema inviel voor Wytze. Ons tweede had een belangrijke wedstrijd en besloten werd om daar niet een invaller weg te halen.
Team captain Taeke Kooistra omschreef de dag als volgt: “Wij weten wat ons te doen staat. Met vooraf nog hoop op een goed eindresultaat, ging het in de praktijk toch anders. Met 4 nederlagen, dat natuurlijk te veel is, omdat het ook al moeilijk is om een partij te winnen, werden wij op de feiten gedrukt hoe het er daadwerkelijk voor staat. Aan de inzet lag het niet, maar het verschil was te groot, simpel zat! Wij gaan ons nu richten op DUO, ik ben er van overtuigd dat wij er dan wel staan en iedereen beseft ook wel dat het dan moet gebeuren! Dus deze wedstrijd snel vergeten en door! Wat de vereniging betreft is iedereen positief met de goede resultaten van het 2de en 3de er bij opgeteld, was het in de breedte van de club helemaal nog niet eens zo slecht!“.
Het tweede stoomt door….
Door Douwe Edelenbos
Voor het begin van de Nationale Competitie werden Enschede en Heerenveen/Mildam als de grootste concurrenten voor het kampioenschap ingeschat. Enschede werd de vorige rond overtuigend verslagen. Voor de 4e ronde stond Heerenveen/Mildam op het programma.
Ons team was compleet, maar hoe zou de tegenstander voor de dag komen? Zou JTD meedoen? En IJsbrand Haven? Dan zou het een pittige middag worden. Bij het inleveren van de opstellingen bleken niet alleen JTD en Haven (verhinderd) niet mee te doen, maar ook kopman Sjoerd Koopman (1263) stond niet opgesteld wegens ziekte. Aize Plantinga (1076) was zijn vervanger. Op slechts twee borden had de tegenstander een hogere rating.
Bijvoorbeeld aan bord 7. Bernard Post (1151) trof in Peter Veltman (1205), bekend om zijn superdegelijke speelstijl. Na een – laten we zeggen – onorthodoxe opening van Bernard was het hele bord voor Peter. Na de 21e zet van wit staat de volgende stand op het bord:
Veltman dacht hier naar dam te combineren via 21. … (28-32) en dan het vrije tempo te benutten voor (11-17) en de slag (17×46). Alleen…. er is geen vrij tempo waardoor deze mispeer simpel een schijf kost.
Slechts zes zetten later presteert zwart het om 27. … (13-18) te spelen. Na 28. 31-27 (22×31) gaf Oscar op, zonder 29. 26×37 (17×26) 30. 37-31 (26×37) 31. 48-42 (37×39) 32. 44×11 af te wachten. Tussenstand: 2-0.
Bij het maken van de opstelling was ingeschat dat Tjipke Smedinga en Sjoerd Koopman met wit zouden spelen én niet aan de onderste helft zouden zijn opgesteld. Ofwel Tjipke en Sjoerd zouden op 2 of 4 zitten. De veronderstelling klopte: Hans Zondervan (1253) – Tjipke Smedinga (1188). Tijdens het Zomerdamtoernooi troffen ze elkaar voor het laatst. Het werd een eclatante overwinning voor Hans.
Al snel werd duidelijk, dat Smedinga niet op winst speelde. Alles wat geruild kon worden werd geruild. Even leek het dat Hans vat kreeg op de stelling, maar het was (lang) niet genoeg voor een overwinning. Remise. Tussenstand: 3-1.
Ook kopman/teamleider Erwin Heslinga (1291) had het geluk in Wim van der Molen (1086) een tegenstander te treffen die keihard voor een punt ging. En dat ging Wim goed af. Hij kwam geen moment in de problemen, getuige ook zijn overgebleven bedenktijd (42 minuten). Na 50 zetten werd aan het 3e bord tot remise besloten. Tussenstand 4-2.
Vanwege zijn goede spel werd Hans van Dijk (992) een bord hoger gezet. Hans speelt een uitstekend seizoen en is de rondeteller van ons team. De oplettende lezer, weet nog dat Hans tegen Enschede de winst helaas een paar keer miste. Hij kreeg een herkansing tegen Johnny Modderman (1046).
Modderman kwam wat gemakkelijker te staan door Hans in de halve hekstelling te zetten. Toen hij Hans de kans gaf deze af te breken, werd dat uiteraard direct gedaan. Er bleef een vrijwel gelijkwaardige stand over, met enig terreinvoorsprong voor Hans. Na een onnauwkeurigheid van Modderman werd het voordeel vergroot. Helaas was het ook hier niet voldoende voor de winst. Wel wéér een keurige partij van Hans, die hiermee rondeteller blijft. Tussenstand 5-3.
Aan bord 5 twee spelers van gelijke zwaarte, althans qua rating. Zowel Nick de la Fonteyne als Sipke Doller hebben een rating van 1158. Als Heerenveen/Mildam kans wilde hebben op een goed teamresultaat, moest aan dit bord worden gewonnen. Al heel snel werd duidelijk dat onze tegenstander de nederlaag zo beperkt mogelijk te houden. Ook Sipke ging vol voor punt. De schijven vlogen van het bord en na 40 zetten kwam het verwachte remise-aanbod van Doller. Nick zijn stand was mooier ingericht, reden voor: ‘ik speel nog even door’. Hij wist Doller nog behoorlijk op te jagen. Doller moest vluchten in een nadelig eindspel, dat hij na 70 zetten netjes tot remise wist te brengen. Tussenstand: 6-4.
Na zijn overwinning in de eerste ronde (bord 2) zit Jappie de Vries (1179) aan bord 1. Nu voor de derde achtereenvolgende keer. Met zijn agressieve stijl een lastige tegenstander. Niets doen betekent met huid en haar opgevreten worden en meegaan in de speelstijl een ‘dood-of-de-gladiolen’-partij. Je moet maar durven!
Oscar Veltman (1144) had duidelijk gekozen voor de optie ‘handrem’. De aanval van Jappie op 24 werd halverwege de partij weggeruild. Een paar zetten later werd door Jappie de aanval over 23 opgezet. Ook deze werd weggeruild én direct weer ingenomen. Het was duidelijk dat Oscar moest ‘keepen’ en hopen op een puntje. Hij wist het te rekken tot een 4-om-4. Alle mooie velden waren voor aanvaller De Vries, waardoor Veltman eerst één schijf moest offeren. Daarna nog één en om dam te kunnen halen nog één. De 4 om 1 was kansloos. Tussenstand 8-4.
Douwe Edelenbos (1258) had zich voorbereid op Sjoerd Koopman (1267). Sjoerd zou immers met wit aan bord 2 of 4 zitten. Vanwege ziekte was Koopman niet van de partij, maar zijn vervanger Aize Plantinga (1076) zat op bord 4. Prima ingeschat door de teamleider!
Na een klein missertje in de opening kon Aize de stand openbreken. Het enige houvast voor Douwe was dat het zgn. Sargin-detail op het bord stond, de oppositie 45/50. Als ik dit op het bord krijg moet ik altijd even terugdenken aan wijlen Andreas Kuyken. Tijdens het WK-2007 in Hardenberg was Kuyken diverse dagen explicateur van de partijen. Hij deed dat op zijn eigen wijze: veel anekdotes, mooie verhalen en minder speltechnische verhandelingen. En zeker geen parallellen met een partij uit het Kampioenschap van de Sovjet-Unie 1969, derde ronde, maar dan met schijf 4 op 2 en 41 op 36. Ik dwaal af….. Kuyken vertelde daar over het Sargin-detail het volgende: ‘wanneer je op de rest van het bord een 3-om-1 weet te krijgen, heb je een gewonnen stand!’. Cruijffiaans!
Elenbaas – Edelenbos (2005/2006) (22-11) en (01-07).
Plantinga, van wie ik overigens nog nooit wist te winnen, speelde het secuur en kwam niet in de problemen. Ik besloot in troebel water te gaan vissen.
Plantinga aan zet speelde 61. 06-33 en liet dit vergezeld gaan met een remise-aanbod. Ons credo is ‘het is nooit zomaar remise…’, dus 61. … (29-34) 62. 30×39 (41-47). Nu is het zaak voor wit koelbloedig te blijven. Zo zal 47-15 (47×44), 15-42 snel remise zijn.
Er werd 63. 39-34 gespeeld en een druk gebarende Plantinga begreep maar niet waarom ook het tweede remise-aanbod werd afgewimpeld. ‘Het is nooit zomaar remise…’, dus (14-19) met een piepklein uitroeptekentje. In de veronderstelling dat alles remise was speelde Aize 64. 34-30??? om na (18-22) hoofdschuddend op te geven. Tussenstand: 10-4
Als laatste zat Munkhtuya Nasanbayer (1158) op bord 8 nog tegen invaller Pieter de Vries (938). Na een goede partij-opzet waren er diverse mogelijkheden Pieter onder druk te zetten met actieve zetten. Het vervolg dat werd gekozen was te passief, waarna De Vries voordeel kreeg. Onze topvrouw nam haar toevlucht tot een eindspel waarin de remise voor het oprapen lag.
Hier volstaat 46. … (14-20) 47. 42×15 (26-31) 48. 36×27 (16×25) voor remise. Na deze gemiste kans ging het snel bergafwaarts. Eindstand: 10-6
Misschien wel de minst goede teamwedstrijd tot nu toe. Is dat erg? Nee, natuurlijk niet. Het winnen van dergelijke wedstrijden is juist de klasse van een kampioensploeg. En dat zijn we! Weliswaar staat Lelystad op bordpunten nog boven ons, maar zij moeten in ronde 7 en 8 nog tegen Enschede en Heerenveen. Dan weten we veel meer.
De volgende ronde wacht SSS Kampen dat puntloos onderaan staat. Geen enkele reden tot hoogmoed, wel realisme. Met de instelling die we tot nu toe hebben getoond, mogen we vertrouwen op een goed resultaat.
Het derde wint overtuigend!
Door Jan Sloot
Het derde mocht zaterdag aantreden tegen DC Heerenveen 4. Jan Dantuma zette op bord 4 de toon, na een mooie slag combinatie gaf Klaas Mondria er de brui aan. Op bord 8 won Jan Sloot na een gelijkwaardige partij van Rika van Leeuwen, tussenstand 4-0.
Op bord 6 ging Herman de Boer, na een goede partij, toch ten onder tegen de sterke Jan de Vos, tussenstand 4-2. Bord 5 ging Theo Wolthers er met de winst er vandoor, tussenstand 6-2. Harm Terpstra was de volgende die uit was, Sjouke Zijlstra zag de winst over het hoofd en Harm kon met een gelukje de remise er uit slepen, tussenstand na 5 partijen 7-3.
Op bord 2 zette Douwe Douma Tabe de Vries klem en na een mooie combinatie van Douwe moest ook Tabe capituleren, tussenstand 9-3.
Op bord 1 ging verrassend de winst naar Geert Rozenberg tegen Durk de Vries, tussenstand 9-5.
Maar de grootste verrassing was op bord 7, waar de kers verse Fries kampioen tweede klasse, Anna Bakker, Rinze Visser keurig op remise hield.
Het derde voegt zich nu bij een grote groep in de middenmoot, met 4 punten uit 4 wedstrijden. De volgende ronde wacht een zware klus voor de heren, titelkandidaat Het Noorden 2 uit Groningen komt dan op bezoek!
25 November is het weer zo ver, de 12e editie van ons rapidtoernooi! Het stond al een poosje op de agenda, maar nu gaat de uitnodiging officieel de deur en kan men zich aanmelden!
Aanmelden kan via Taeke Kooistra, Nick de la Fonteyne, Toernooibase of via het onderstaande formulier!
De afgelopen weken is de eerste ronde van de provinciale clubcompetitie gespeeld, hierin spelen wij met 3 teams. Dit seizoen is de competitie op de schop gegaan en is de indeling veranderd, ons eerste speelt in de hoogste klasse (Hoofdklasse), ons tweede in de 1e Klasse A (6-tallen) en ons derde in de 1e Klasse B (6- en 4-tallen).
DC Fryslân 1 begint met een overwinning
Ons eerste mocht het spits afbijten, 19 oktober speelden wij een thuiswedstrijd (in Kafee It wapen van Fryslân te Oentsjerk) tegen het eerste van Dokkum-Rinsumageest. Gezien het krachtverschil was een ruime uitslag enigszins de verwachting, maar in de praktijk gaat het toch vaak anders.
Op de bovenstaande foto zien wij, aan bord 2, Gerlof in actie tegen oud-DCF voorzitter Arnold Wiegersma, enkele moment voordat Gerlof de winst pakte door middel van een simpele forcing, daarmee opende Gerlof de score (2-0).
23. … 14-19! 43-39 is verhinderd door 17-21, gespeeld wordt 24. 34-30 19-23! 25. 30×28 17-21 26. 26×17 11×42.
Op het 3e bord zat Erwin Heslinga tegen Piet Pieters, Erwin speelde een mooie partij waarbij hij zijn tegenstander positioneel overmeesterde en de partij goed af wist te maken (4-0). Taeke Kooistra was niet veel later klaar met zijn tegenstander, Linze Houwink werd aan bord 4 verslagen en daarmee bracht Taeke de score op 6-0!
Nu was het dan de tijd voor Dokkum-Rinsumageest om iets terug te doen en te voorkomen dat het een ruime nederlaag zou worden, zo geschiedde.. Op bord 6 kwam Hans Zondervan niet verder dan remise tegen Arend Dijkstra, hoewel er voordeel was voor Hans was dit niet voldoende voor de overwinning. Het bracht de score naar 7-1 en daarmee werd wel de overwinning voor het team veilig gesteld!
Niet veel later volgde de volgende blauwe uitslag, aan bord 1 kon Jan Algra het niet bolwerken tegen Dirk Albert Zijlstra, een verrassende nederlaag van Jan zorgde voor een 7-3 tussenstand. Als laatste zat Jappie de Vries nog tegen Bert Oegema, Jappie kreeg zijn kenmerkend aanvallend spel op het bord en hier was Bert niet tegen opgewassen. Bert hield het vrij lang vol maar moest uiteindelijk zijn meerdere erkennen in Jappie en zodoende kwam er een eindstand van 9-3 op het bord.
Op donderdag 9 november speelt ons eerste de 2e ronde, wederom thuis in Oentsjerk, tegen het sterke Oerterp-Drachten.
DC Fryslân 2 beleeft een makkelijke avond tegen Lemmer
Er ging een hoop geregel vooraf bij de eerste ronde voor de provinciale clubcompetitie om een ontmoeting tussen ons 2e en Lemmer mogelijk te maken.
De wedstrijd stond oorspronkelijk vastgesteld op dinsdag 24 oktober, maar die dag kon Lemmer niet voldoende spelers op de been krijgen en kregen wij het verzoek om de wedstrijd een week later te spelen.
Een week later, tijdens Halloween, werd Lemmer getroffen door een nieuw probleem, in verband met ziektegevallen en familieomstandigheden kon Lemmer maar 4 spelers opstellen. Lemmer was open over de spelers die zij mee naar Leeuwarden zouden nemen, daarom hadden wij besloten om niet onze “minder sterke” spelers vrij te geven, maar onder andere juist Oege Dijkstra.
Na kort overleg te hebben gehad met de organisatie van de clubcompetitie, hadden wij besloten om tegenover de twee lege borden van Lemmer ook 2 borden leeg te laten. Zodoende was op bord 1 en 2 de wedstrijd “Niet opgekomen – Niet opgekomen 1-1 R“, zodat Lemmer niet hoefde te beginnen met een 4-0 achterstand.
Bij Lemmer was de wedstrijd een ware familiegelegenheid, op de eerste 2 borden zaten Hans Poepjes en moeder Iepie (Poepjes-Koopman) en aan de laatste 2 borden zat het stel Bouke & Zwaantje van der Werff!
Nick de la Fonteyne was als eerste klaar, op het tweede bord speelde Nick tegen Iepie. 1 keer eerder troffen Nick en Iepie elkaar voor een competitiewedstrijd, destijds De Oldehove tegen DC Heerenveen. Toen dacht Nick naar de overwinning te combineren, maar in werkelijkheid werden er alleen maar schijven cadeau gegeven.
Ditmaal was het wel raak, Iepie speelde 24. 44-39 en Nick sloeg toe met 22-28 25. 32×23 21-27 26. 31×22 13-18 27. 22×13 09×29 28. 34×23 25×41.
Aan het laatste bord zat Douwe Douma tegen Zwaantje van der Werff, het werd voor Douwe behoorlijk zweten. Zwaantje speelde een degelijke partij en Douwe speelde iets wat te passief, volgens de toeschouwers stond Douwe mogelijk zelfs verloren. Gelukkig wist Douwe nog wel te winnen, Zwaantje maakte nog een fout waar Douwe gelijk van profiteerde, daarmee werd de stand op 6-2 gezet.
Bernard Post speelde een sterke partij tegen Bouke van der Werff. Positioneel had Bouke niks in te brengen, daarnaast maakte hij het zichzelf steeds lastiger en Bernard profiteerde maximaal. De stand werd steeds mooier en mooier voor Bernard en de winst leek al gegarandeerd te zijn.
Uiteindelijk won Bernard op de klok. Bouke vroeg of er extra tijd bij kwam, het antwoord hierop luidde; “Ja, na de 50e zet komt er 20 minuten bij.”. Bouke had dit echter niet goed verstaan en dacht dat hij er tijd bij zou krijgen en liet zijn klok lopen, ondanks de herhaling dat er 50 zetten nodig waren.
Een grote invloed had het niet, de stand op het bord was al volledig verloren, maar voor Bouke was dit even een minder moment en kwam de stand op 8-2.
Als laatste zat Douwe Edelenbos, zoals de laatste 5 ontmoetingen traditie is, tegenover Hans Poepjes. Zoals Douwe het zelf omschrijft; “Ik weet dat ik een kut avond tegemoet ga. Een zware, taaie pot met weinig kansen, maar uiteindelijk toch de winst op het eind.”. Of Douwe ditmaal ook wist te winnen, was nog maar de vraag. Vanaf de zijlijn was te zien dat Douwe het lastig had, de stand was niet goed voor Douwe en Hans leek het goed te spelen. Uiteindelijk speelde de klok weer, zoals vaak in de strijd tussen Douwe en Hans, een belangrijke rol. De tijdverdeling van Hans was niet goed en in de cruciale fase van de partij kwam Hans tijd te kort om het allemaal goed te kunnen berekenen, Douwe greep gelijk zijn kans en trok de overwinning naar zich toe. Eindstand: 10-2!
Op donderdag 9 november speelt ons tweede een uitwedstrijd in Woudsend, tegen Eensgezindheid.
DC Fryslân 3 start met een nipte overwinning
Maandag 23 oktober was de avond dat ons derde mocht afreizen naar Britsum om te spelen tegen het tweede team van BEGB.
In de 1e Klasse B wordt er gespeeld met 4-tallen en 6-tallen, ons derde en het tweede van BEGB zijn beiden 4-tallen.
Op het eerste bord speelde Geoffrey de la Fonteyne tegen Willem Lep, Geoffrey kwam niet verder dan een remise. Zelf omschreef hij zijn partij als “saai”, weinig actie op het bord en de tegenstander leek er ook geen mooie pot van te willen maken. 1-1
Aan bord 2 trof Rinze Visser de onbekende Bettus de Vries, Bettus is ongeveer 4 jaar geleden begonnen te dammen bij BEGB en begint nu wat vaker te proeven aan de teamwedstrijden. Rinze was nog wel wat te sterk voor Bettus, op de foto zien we dat Rinze een schijf voor staat en de overwinning volgde vlak na het nemen van de foto. 1-3
Dit was ook het geval bij bord 3, daar trof Jan Sloot de andere Sloot, namelijk Sake, overigens geen familie van elkaar. Het was een knotsgekke partij en het was Jan die met de hakken over de sloot de overwinning binnenhaalde! 1-5
Als laatste zat Engel Vrouwe nog tegen Yke Miedema. Engel kwam gedurende de partij steeds lastiger te staan en moest knokken voor de remise, dit lukte helaas niet. 3-5
De volgende ronde voor ons 3e is ook op donderdag 9 november! Dan spelen zij thuis, ook in Oentsjerk, tegen DC Heerenveen 3 (dat normaliter een 6-tal is).
Tweede team op kampioenskoers, derde hard onderuit.
Op de 14e van oktober hebben we een uitwedstrijd gespeeld tegen Van Stigt Thans 2. Een paar beslissingen waren al vooraf gevallen vanwege het WK. Daardoor begonnen wij met een 4-0 voorsprong.
Harm Wiersma in actie tegen Christian Niami – (Foto via website VST https://damclub.nl/)
Eerst de partij van Hein Meijer tegen Walter Thoen. Met een erg gedurfde halfopen opzet van Walter werd de stand al snel spannend. Na een versimpeling had Hein voordeel en de opsluiting van de korte vleugel van Walter hielp ook niet helemaal. Hein brak ook door op de lange vleugel van zijn tegenstander en maakte het eindspel keurig af (2-0). Kees kreeg het lastiger voor elkaar te winnen tegen Ton Burgerhout. Na een goede verdediging van Burgerhout versimpelde Kees de stand (32.32-27) en leek een puntendeling het meest realistisch. Uiteindelijk kon Kees verder drukken mede door de zwakke schijven op 16-26 en konden we met een 4-0 de wedstrijd ‘beginnen’.
Jan Algra moest tegen de altijd taaie Waldo Aliar spelen. Na een klassiek beginstand besloot Algra een bezoekje te nemen op 22. Hoewel het er spannend uitzag, kwam er na een doorbraak van beide spelers ook weinig kansen meer en berustte deze partij op remise (5-1).
Taeke Kooistra mocht spelen tegen Peter van der Stap. In het middenspel ging het om de strijd van structuur (van der Stap) versus tempi (Kooistra). Na een leuk offer van captain Taeke op de 45e zet werd snel daarna remise besloten (6-2).
Harm Wiersma mocht tegen de sterke Christian Niami (zie diagram). Na een grootmeesterlijke partij van Harm kreeg hij dan ook winnend voordeel tegen Niami met 37.34-30! Echter speelde Harm 37.47-42? En sloeg Niami toe met een zetje. Niami wist deze partij later te winnen in het eindspel (6-4).
Ook Hans Zondervan, die tegen Tiny Mous moest, speelde een mooie partij. Na het gespeelde 32.45-40? (32.48-42) is waarschijnlijk handiger speelde Hans toch 32.24-29! (objectief overigens niet eens het beste, maar wie zou dat niet spelen??) en met 18-22 opeenvolgend met dam op 47 kreeg Hans een afrikaanse dam. Hoewel er analytisch nog een remisevariant inzit (30-24, 43-38 48-42 40-34, 35×24 met genoeg compensatie) werd dit vanzelfsprekend niet opgemerkt en ging Hans er met een mooie winst vandoor (8-4).
Wytse Sytsma mocht tegen Jeroen Kos. Na een dynamische stand (veel schijven op korte vleugel voor Kos, maar wel goeie aanvalsperspectief) werd deze stand uiteindelijk toch een remise (9-5).
Mehmet Yöney kreeg het lastig te hebben tegen Gerlof Kolk en Gerlof leek aan het langste eind te trekken vanuit de opening met een geslaagde blokkadeplan. Na een versimpeling op de 19e zet leek er daarna niet erg veel aan de hand, maar Gerlof had een sterke techniek en koos een opbouw die het zijn tegenstander lastig maakte. Pas in een 4 om 4 stand maakte Mehmet de analytische fout met 48.47-41? (35-30 of 48-43 was nog remise) en pakte Kolk de winnende punten voor het team (11-5).
Ik mocht gaan spelen tegen Geert Prinsen. Na een gevoelsmatige mindere opening waar ik mezelf niet comfortabel bij voel om te spelen trok Geert aan het langste eind vanuit de opening. Het nadeel bleef tot de 33e zet waarbij Geert het logische 1-7 speelde (2-7 werd opgemerkt als beter) en vanuit daar leek het voordeel aan mijn kant te gaan. Na voor wat licht ongemak te zorgen bij Geert verdedigde hij zich prima en was remise ook een logisch resultaat (12-6).
Oege Dijkstra nam het op tegen Guido van den Berg. Na een flankaanval ingezet door Guido zocht Oege kansen bij de lange vleugel van Guido. Na een degelijke opzet op de 29e zet met lange opbouwfase leek het voordeel toch aan Oege te liggen. Na een lange opbouwfase vond Guido een interessant offer met 49.25-20 en 50.33-29 (zie diagram). Deze stand is met verwisselde kleuren eens voorgekomen in de EU cup in 2001 tussen Domchev (in deze diagram dan met zwart) tegen Vasily Kytchkin. Opmerkelijker is dat toen ook niet 17-22! (34-29 in Domchev’s geval) werd gespeeld maar 13-18 met remise. 50.17-22 geeft uitstekende kansen aan zwart want op welke manier je ook slaat, zwart komt op veld 42 met gelijk aantal schijven. Oege koos echter voor 34-39?, wat een verliezend eindspel opleverde. Na 58.47-20 werd remise gegeven hoewel deze stand nog wint voor Guido (of zal het verkeerd ingevoerd zijn??). Zo konden we nog gelukkig afsluiten met een 13-7 voor ons team. De volgende ronde mogen we het opnemen tegen het eerste team tegen Van Stigt Thans. Zullen ze het voor broertje VST2 opnemen en winnen tegen ons of trekken wij aan het langste eind.
Tweede team op kampioenkoers!
Door Douwe Edelenbos
Voor de topper in en tegen Enschede waren de voortekenen niet goed. Vanwege de afwezigheid van Willem Leijenaar moest één van de topspelers worden afgestaan aan het vlaggenschip. De meest logische keuze was Hans Zondervan, die zijn status direct waarmaakte door als ‘invaller’ te winnen tegen Stigt Thans II.
Gelukkig was Durk de Vries bereid de plaats van Hans in te nemen. Een virus velde Durk, zodat teamleider Erwin Heslinga vol aan de bak moest een compleet team op de been te brengen. Dat lukte omdat we altijd nog de clubsupersub Albert van Keimpema achter de hand hebben.
Een goede voorbereiding is en blijft het halve werk. Om 11.30 was iedereen in Enschede en kon er zonder stress worden gespeeld. De loting was niet perfect, maar goed genoeg. Vooral de paring Igor Chartoriyski (1320) tegen Erwin Heslinga (1291) mocht er zijn. Erwin had zelf al verteld, dat hij de laatste tijd moeilijk tot winst kan komen. Dan is het heerlijk niets te moeten en alles te mogen. Na het beter beitelwerk in de opening berustte Chartoriyski al in remise. Na nog enkele wederzijdse ruilen werd na 41 zetten tot remise besloten. Keurig afstopwerk Erwin! (1-1)
Aan bord 6 trof Munkhtuya (1158) de inmiddels 85-jarige Raphaël Zdoroviak (1145). De uit de voormalige Sovjetrepubliek Moldova afkomstige Zdoroviak woont al jaren in Duitsland en is veelvoudig deelnemen aan het Duits Kampioenschap en EK Veteranen. Kortom, een niet te onderschatten tegenstander. Na een gelijkopgaande open partij wist Munkhtuya de lange vleugel van Zdovoriak onder controle te krijgen. Al snel bezweek hij en na een drie-om-drie ruil met een onaantastbare voorpost op 14 stond er een gewonnen positie op het bord. Exact één zet later werd deze winst bijna uit handen gegeven.
Na 42. 31-27 kan zwart remise maken via (16-21) 43. 27×07 (01×12), waarna onvermijdelijk 13-19 komt met remise. Gelukkig zag Zdovoriak het niet, hetgeen hem na de wedstrijd op een Russische reprimande kwam te staan van Igor Chartoriyski. Drie zetten later was het klaar! (1-3)
Nick (1158) mocht op bord drie zijn tanden zetten in Han Borgman (1138). Enige provocatie is Nick niet vreemd en ook nu werd er snel ten aanval getrokken. Het sierde Borgman dat hij hierin mee ging en zijn geluk zocht in de omsingeling. Deze kwam, mede door een paar grote ruilen, niet van de grond. Na 39 zetten had Nick kunnen winnen:
In plaats van 39. … (02-08) is (22-28) winnend (KR -1,91). Op Toernooibase vertelt Nick dat hij wel naar deze zet had gekeken, maar spoken had gezien. Na 39. … (02-08) 40. 47-42 werd (22-28) (KR -2,40) geestig genoeg, nogmaals gemist. Met een onafwendbare kleine finesse wist Borgman remise te maken. (2-4).
Een op het eerste gezicht gevaarlijke paring was Jappie de Vries (1179) tegen Jeroen Goudt (1272). Goudt was in 1989 deelnemer aan het NK in Leeuwarden. De Oldehove was toen overigens volop vertegenwoordigd. Henk Posthumus en Douwe Edelenbos als organisatoren en Hendrik van der Zee als deelnemer (9e). Goudt werd laatste met negen punten, twee punten achter Anton Schotanus. Met zijn welbekende ‘do or die’ stijl kreeg Jappie flink druk op de stand van Goudt. Zonder zelf een counterkans te krijgen wist Goudt de partij remise te houden. Na afloop zuchtte hij tegen een teamgenoot ‘deze was te sterk om een kans te maken op meer dan remise’. Een mooi en terecht compliment voor Jappie (3-5).
Of Bernard Post (1151) erg blij was met zijn tegenstander Luit Haan (948) betwijfel ik. Bij de Mac in Heerenveen vertelde Bernard nog dat hij het lastig vond in een goede stelling het winnende plan te vinden. En een goede stelling zou hij waarschijnlijk wel krijgen….. En inderdaad!
We komen er in na 41. 34-30. De meest voor de hand liggende zet is (09-13) en die werd ook gespeeld. De beste zet is (04-10). Een plausibel verloop is dan 39-34 (11-17), 34-29 (23×34), 30×39 (18-23), 39-34 (10-15) en wit moet proberen het na 25-20 (14×25), 35-30 (24×35), 33-29 (12-18), 27-21 (16×27), 32×12 (23×43), 12×03 (43-48) remise te houden.
In de partij ging het verder met 41. 39-34 (11-17) waarna Luit Haan vakkundig de remise 27-22 (18×27) 44. 32×21 (23×43) 45. 34-29 (16×27) 46. 29×07 uit de weg ging door te ruilen met 34-29. Deze buitenkans werd direct benut. (3-7)
Hans van Dijk (992) trof de derde ex-Sovjet Juri Geisenblas (1145). Waarschijnlijk vanwege de stand op de borden ging Juri over tot een Ghestem-doorstoot. Hans reageerde op identieke wijze waardoor de vlammen uit het bord sloegen. Al snel had het mis moeten gaan voor Juri.
Op de terugreis hoorde ik Hans al mompelen: ‘Ja, ik wist op een gegeven ogenblik niet of ik nou 11-17 of 12-17 moest spelen. Miskien was 12-17 wel beter weest.” . Waarschijnlijk ging over deze stand. Er werd 33. … (11-17) gespeeld en hier is (12-17) voor sure vele malen beter!! Wit kan niet meer ontsnappen uit het combinatieve web. Op 43-39 volgt 43-39 29-34 35. 39×30 24-29 36. 33×24 23-29 37. 24×33 26-31 38. 37×26 19-23 39. 28×19 17×48 40. 26×17 11×31 41. 36×27 48×25. Het alternatief 36-31 is ook kansloos na 36-31 24-30 35. 33×24 23-29 36. 24×33 19-23 37. 35×24 03-09 38. 28×19 17×48.
Dertien zetten later mocht Hans in de herkansing. Hier winnen zowel (24-30) als (25-30) overtuigend. Na (24-30), 44-40 (30-34), 40×29 (23×43), 38×49 (16-21), 27×16 (18×47) is het wel klaar. Hans speelde echter (25-30) en ook dat is helegoeie prima. Er volgde uiteraard 47. 44-40 (30-34) 48. 40×20 (19-24) 49. 20×29 (23×43) 50. 38×49 (16-21) 51. 27×16 (18×47) en zwart staat huizenhoog gewonnen. Er volgde nog 52. 16-11 (47×15) ??? Toen was het remise.(4-8)
Nog steeds gewonnen was: (47×29), 11-06 (13-18), 49-44 (29-45) en de rest spreekt voor zich.
Desondanks een mooi resultaat voor Hans.
Ik was redelijk tevreden met mijn tegenstander Jonathan Wilbrink (1104). In de opening werd de korte vleugel van Wilbrink opgesloten. De strijd ging verder naar de andere vleugel. Het lukte niet deze te controleren waarna de opsluiting werd verbroken. Na het achterwege laten van het logische 31-27 (26e zet maar zeker op de 28e) was de partij wel klaar. Mijn remise-aanbod werd direct aangenomen in een stand waarin ik remise moet maken. De teamoverwinning was binnen! (5-9)
Clubsupersub Albert van Keimpema (893) trof op bord 8 Gino Schirinzi (1147). Voor mij was dit de partij van de dag. Met enkele goede ruilen wist Albert de stand niet alleen overzichtelijk te houden, ook ontwikkelde hij hiermee zijn randschijven. De spelopzet leidde tot een gezonde aanval. Na 46. … (20-25) kon Albert voor de eerste keer winnen.
Met het gespeelde 47. 32-27 wordt de zwarte stelling vakkundig platgelegd. Er volgde (13-18) waarna de winst werd verspeeld met 48. 39-33. Gewonnen was 48. 41-36 (08-13) 49. 36-31 en de zwarte stand is ganz kaputski.. Maar ook Albert krijgt van zijn tegenstander een herkansing.
Ook hier waarde het Spook van Nick rond, want Schirinzi durfde hier geen 41-46 te spelen. Hij offerde met 64. … (20-24) 65. 19×30 (41-47*) 66. 30-24 (47-36), op 47-41 zouden 24-19 en 29-23 zijn gekomen, 67. 29-23, voorbeeldig gespeeld!, (36-47) 68. 33-29 (47-36) 69. 23-19 (36-41) 70. 19-13 (41-19).
Hier wint 34-30 (25×23), 02-08 (19×35) en 08-02. In de App-groep vertelt Albert dat hij op dit motief had aangestuurd, maar door een black-out iets anders speelde. Vooral erg jammer voor Albert dat hij een prachtpartij remise heeft moeten laten lopen. (6-10)
Winst van de dag is wel, dat we hebben gestreden als een team. De Post-trein was vol op stoom en bewijst dat we niet afhankelijk zijn van onze so-called-topspelers. Iedereen in het team kan en zal winnen en dat is onze kracht. En 6-10 tegen Enschede is een net resultaat, dat ook zomaar 3-13 had kunnen zijn.
De volgende ronde wacht mede-kampioenskandidaat DCH Heerenveen (hmm, dat lijkt dubbel 😊).
Derde hard onderuit
Door Jan Sloot
Vol moed gingen we op pad naar Winschoten, gelukkig was Herman de boer bereid om mee te gaan zodat we toch compleet waren. Hij speelde een goede partij maar moest toch zijn meerdere erkennen in zijn tegenstander Nikolaus Schutte zur Wick. Rinze kwam ook al snel een schijf achter tegen Albert Kamps en moest ook zijn meerdere erkennen, dus stond ons derde al 4-0 achter. Lucas kon helaas het tij ook niet keren en verloor van Johan Mulder, dus 6-0 voor Winschoten. De grand old master Harm terpstra die was wel dodelijk tegen Martin Viel, hij zette de tussen stand op 6-2.
Doordat er op het allerlaatste moment verschuiving in de opstellig waren, ging Jan Sloot op bord 1 de strijd aan tegen Geert Lubberink. In een gelijkwaardige partij, waar Geert net iets beter stond, dacht Jan een doorbraak te forceren, maar zag daar een 3 om 3 combinatie over het hoofd dat gerrit doorbraak gaf naar dam. Jan dacht zelf ook naar dam te lopen maar Geert gaf zijn dam weer weg zodat Jan geen dam kon halen en door iets meer tempi kon Geert de stand naar 8-2 brengen. Douwe douma gaf op bord 2 de zeer sterke speler Frederik Bos goed partij, in remise stand ging het toch nog mis, dus 10- 2 voor Winschoten. Engel Vrouwe speelde een solide partij en wist remise te spelen tegen Jilje Scheeringa, met nog 1 partij te spelen was de stand 11-3. Alle ogen waren gericht op de man in vorm Theo wolthers, maar helaas kon ook net niet de juiste vorm vinden en verloor van het aanstormend talent van Winschoten Janick Lanting eindstand 13-3.
Veel partijen viel het dubbeltje net de verkeerde kant op, volgende keer beter.
DCF 2 nog op titelkoers, eerste overwinning DCF 3!
LEEUWARDEN – Zaterdag 23 september speelden we de tweede ronde tegen Witte van Moort die verrassend in de eerste ronde van Van Stigt Thans had gewonnen.
We begonnen met een 0-2 achterstand daar de vooruit gespeelde partij (18 sept) van Wytze Sytsma tegen Jitse Slump na 5 en een half uur spelen met remise in zicht toch nog verloren ging door een geintje dat Wytze over het hoofd zag. Erg jammer na goed verdedigend spel van Wytze maar er moet nog wel even bij gezegd worden dat Slump een vastloop variant miste eerder in de partij.
Het was druk in het buurthuis want het tweede en derde team speelden ook thuis. Terwijl ik Erwin Heslinga al vrij snel met een enorme pint zag lopen (winst voor het tweede na 15 zetten) en de winst partijen van het derde team ons om de oren vlogen, leken alle bordstanden van het eerste gelijkwaardig voort te kabbelen. Na bijna 4 uur spelen kwamen we op een 0-4 achterstand toen ik na 33 zetten niets vermoedend 11- 17? (13-18 natuurlijk) liet noteren. Dom want het gespeelde 34.49-44! was nu ook niet supermoeilijk te zien met een dreiging die ik niet meer te boven kwam.
Ik zocht troost in een bescheiden pilsje.
Na remises van Hein en Kees die geen goede kansen op het bord kregen gaf Luuk op de 31 e zet het foutieve 7-12? af. (31…3-8 game on!) Van Dijk nam een ruiltje met later altijd doorbraak. Het scorebord gaf de trieste 2-8 achterstand aan dat geen goede basis geeft voor een leuk sfeerverslag terwijl ik Erwin Heslinga met zijn tweede enorme pint zag rondlopen.
Maar ja, zolang er gespeeld wordt zijn er nog kansen…. In mijn gedachten zie ik na afloop iedereen met een enorme pint naast Erwin staan om de wedstrijd te vieren. Zonder hoop vaart niemand wel nietwaar?
Na remise van Jan Algra tegen Slotboom gaf de stand van Harm Wiersma tegen Hessing weer hoop. Na een Roozenburg opstelling (dat na een Drost systeem leek te gaan maar een andere wending aannam) koos Hessing voor een wederzijdse dam-afwikkeling dat in schijfverlies resulteerde.
In de andere resterende partijen was het materiaal nog in evenwicht maar toch zagen we de bui al een beetje aankomen en viel onze hoop in duigen.
Taeke ruilde zich uit een hekstelling maar kampte met een ongelukkige schijvenverdeling. Zijn kudde stond onsamenhangend te grazen op het speelveld waardoor zijn opponent als een geduldige wolf de stelling openreet en Taeke zijn schaapjes één voor één naar de slachtbank leidde. Na deze genadestoot sloeg het bier spontaan dood. Harm Wiersma wist zijn schijfwinst weliswaar in twee punten om te zetten maar na de twee remisepintjes eeh puntjes van Gerlof en Oege werd er toch wel fors met 7-13 verloren.
Jammer, maar in de 3 e ronde staan we door de voor uitgespeelde winstpartijen van Hein Meijer en Kees Thijssen (i.v.m het WK in Willemstad Curaçao) tegen Stigt Thans 2 met 0-4 voor en hopelijk lezen we in het volgende sfeervollere verslag dat we deze voorsprong niet meer uit handen hebben gegeven en kunnen we dan hopelijk proosten op de eerste overwinning en een goed resultaat van Hein en Kees. Zet ‘m op mannen!
DCF 2 nog op titelkoers!
De ambities van ons tweede zijn duidelijk uitgesproken “kampioen worden”, daarmee leggen wij onszelf natuurlijk wel de nodige druk op, want zie het maar eens waar te maken. In onze eerste thuiswedstrijd, tegen Dokkum-Rinsumageest, schoten wij goed uit de startblokken.
Na ruim een kwartier spelen won Erwin simpel van Bauwe Rignalda, een eenvoudige 2 om 3 doorbraak werd over het hoofd gezien waarna Erwin gelijk de felicitaties in ontvangt kon nemen. Erwin zat met zijn gedachten vervolgens al bij het Oktoberfest en vierde zijn overwinning dan ook met een pul bier.
Het was vervolgens lang wachten tot de volgende partij uit was, Hans van Dijk scoorde zijn eerste punt voor DC Fryslân tegen Piet Pieters, Hans kwam geen enkel moment in de problemen en de puntendeling leek dan ook terecht
De voorsprong werd uitgebreid door Hans Zondervan, oud-voorzitter/lid Arnold Wiegersma hield lang stand maar bezweek uiteindelijk onder de druk. Een mooie doorbraak, na een offer, bezorgde ons tweede de 5-1 voorsprong.
Na een blik op de overige 5 borden was duidelijk dat de overwinning niet meer in gevaar zou komen. Op alle borden waren de standen, op zijn minst, gelijkwaardig.
De vraag was nu of wij de 11-5 overwinning van het vorig seizoen konden evenaren. Bernard leek hard op weg naar de volgende 2 punten, tegenstander Dirk Sinnema werd zwaar onder druk gezet, maar de winnende voorzetting werd niet gevonden door Bernard (6-2).
Jappie kreeg van Dirk Albert Zijlstra niet de kans om zijn geliefde aanvallende spel op het bord te krijgen, alle pogingen hiertoe werden vakkundig de nek om gedraaid en Jappie moest genoegen nemen met de remise (7-3). Hetzelfde overkwam Munkhtuya tegen Binne Brouwer, passief spel van beide kanten resulteerde in een terechte puntendeling (8-4). Douwe Edelenbos probeerde een mooie partij op het bord te krijgen tegen de taaie Linze Houwink, vanaf de start was duidelijk dat de tegenstander van Douwe uit was op 1 punt en hoewel de stand van Linze er niet heel florissant uit zag, kreeg Douwe niet de kans om 2 punten te pakken. Met zijn remise stelde Douwe wel de overwinning voor het team veilig!
Als laatste zat Nick nog tegen Bert Oegema en dit werd nog behoorlijk afzien voor Nick. Op zet 43 was het plan 39-34 te spelen en de bomzet toe te laten, het spel dat overbleef zag er zeer sterk uit voor wit. Maar in plaats daarvan dacht Nick een snellere winstvariant te hebben gezien met 40-34, hier klopte echter niks van en Nick kwam hierdoor direct verloren te staan. Bert wist deze in de schoot geworpen kans gelukkig niet af te maken en moest Nick van geluk spreken dat het nog een punt kon halen (10-6).
Met deze 10-6 overwinning behoud ons tweede hun 100% score en blijft het op koers liggen voor de gewenste titel, die dit seizoen geen recht geeft op directe promotie, maar de enige plek in de nacompetitie. Dit doordat de KNDB het onbegrijpelijke besluit heeft genomen de clubcompetitie op de schop te nemen (de Hoofdklasse, 1e Klasse & 2e Klasse).
Over 3 weken volgt de verre uitwedstrijd tegen het sterke EDC Enschede, dit zal een belangrijke wedstrijd worden waar wij op ons hoede moeten zijn.
Eerste overwinning voor DCF 3!
Ons derde had vandaag maar 1 doelstelling, de akelige 15-1 nederlaag van de eerste ronde achter zich laten en dit is behoorlijk gelukt.
In de kleine zaal speelden zij tegen Winschoten 2, dat net als ons derde dit seizoen debuteert in de nationale clubcompetitie. Maar het contrast was groot, waar ons derde bestaat uit veel ervaring, is bij Winschoten het tegenovergestelde een feit. Een team met veelal (onervaren) jeugdspelers, dat altijd mooi is om te zien in onze damwereld.
De onervarenheid deed Winschoten 2 uiteindelijk wel de das om, de 4 jeugdspelers hadden geen schijn van kans tegen de ervaren nestoren van ons derde!
Theo sloeg als eerste toe, jeugdspeler Fianna van der Heide gaf een schijf kado en liep even later in een simpele combinatie naar dam (2-0). Al snel volgde Harm Terpstra, een paar keer een makkelijke schijfwinst, een 3 om 3 naar dam en jeugdspeler Hermann Loots kon opgeven (4-0). Rinze was ook snel klaar, de piepjonge Albert Meezen kwam steeds meer schijven achter en de nederlaag kon niet uit blijven (6-0). Ook Douwe Douma had een makkelijke partij tegen de laatste jeugdspeler Nickey Loots, het niveauverschil was nog te groot en de voorsprong werd simpel uitgebreid naar 8-0.
Albert mocht aantreden tegen Haykaram Zhamkochyam, maar ook Albert beleefde een simpele middag, simpele combinaties bracht Albert naar een eenvoudige overwinning (10-0). Engel Vrouwe was de laatste die kon profiteren van de onervarenheid bij Winschoten 2, een simpele overwinning op Anne Snoey bracht het team op een magistrale 12-0 voorsprong.
Aan de makkelijke overwinningen kwam nu wel een eind, Jan Sloot speelde aan bord 7 tegen de sterkere Jan Starke. Jan Sloot ging volop in de aanval en nam een voorpost die niet houdbaar was, schijfverlies was niet meer te voorkomen, nadat er vervolgens ook nog een hekstelling op het bord kwam, kon Jan Sloot wel opgeven (12-2).
Als laatste zat Lucas Huitema tegen de sterke Johan Tuenter, waar Lucas een zeer degelijke partij speelde leek de remise wel in veilige haven. Maar Lucas vergaloppeerde zich op de 44e zet en speelde 47-42, zijn tegenstander liet het na om de winnende 3 om 3 naar dam te nemen. Lucas kwam goed weg en zette daarmee de eindstand op 13-3!
Een goede overwinning op Winschoten 2, over 3 weken wordt het een stuk zwaarder, dan gaat ons derde op pad om tegen het eerste team van Winschoten te spelen.
“Verliezen is nooit leuk . Voor een club niet en voor een individu ook niet.”
Bij een 11-9 nederlaag al helemaal niet. In de ereklasse zijn dit jaar de verschillen klein.Dat kun je ook al zien bij de uitslagen van de eerste ronde: vaak 11-9 . Het verschil gaat zitten in de details; dat wisten we zaterdag van te voren. Uiteindelijk kwamen we na een spannende wedstrijd net te kort.
Foto: Kor de Groot
Zelf verloor ik van Wouter Sipma, op zichzelf geen schande, maar toch… Wouter wist spanningen te creëren, waarop ik niet goed reageerde en een nul incasseerde . In plaats van 45-40 in het late middenspel had ik 28-22 moeten doen, al waren bij analyse de kansen nog wel voor zwart.
Naast mij zaten Wytze en Kees. Wytze trapte in een eenvoudig zetje en Kees nam een eenvoudig zetje. Om een punt te pakken moest aan de andere borden nog een overwinning behaald worden. En dat is niet zo eenvoudig.
Ook grootmeesters kunnen niet toveren zoals we vandaag in de Leeuwarder Courant hebben kunnen lezen. Harm en Hein moesten remise toestaan. Gerlof (tegen Hans Jansen) moest nog oppassen, maar haalde remise en Willem en Jan deden dat eigenlijk met weinig moeite tegen hun gerenommeerde tegenstanders ( Dolfing en Domchev) .
Teake bereikte weinig tegen zijn jeugdige tegenstander zodat alle hoop gevestigd was op Luuk.
Ten koste van twee schijven was hij doorgebroken naar dam. Dit gaf kansen, al gaf de computeranalyse nog aan dat het remise was. Henk Kalk verslikte zich in het moeilijke eindspel en kwam verloren te staan. Luuk wist echter de kans niet te benutten en moest in remise berusten. Om dit eindspel te bekijken raad ik aan de analyseopmerkingen op Toernooibase te bekijken en dan te ontdekken dat het toch iets gecompliceerder was dan wij in het bijzaaltje dachten. 11-9 dus voor Hijken.
Gelukkig heeft Hijken een eetcafé en was het weer prachtig. Op het terras hebben we samen lekker gegeten, waarbij de Drentse boerenschnitzel favoriet was. Douwe en Erwin van DCF2 kwamen ons daarbij versterken. De grootmeesters onder ons bogen zich nog over een zakdambordje en konden de mindere goden mee laten genieten van hun ongetwijfeld diepzinnige analyses….
Aan het zomertoernooi Friesland Beneluxvet bv PFDB 2023 namen zes DCF’ers deel, namelijk Jan Sloot (groep C), Douwe Douma, Harm Terpstra (groep B ), Hans Zondervan, Douwe Edelenbos en Oege Dijkstra (groep A).
Er werd in het toernooi gespeeld met het moyennesysteem; van de veertien ronden moest men tien meedoen om mee te doen met de prijzen. Jan Sloot haalde dit aantal niet, maar scoorde wel 10 uit 8. Een goede prestatie, want hij haalde drie keer een blauwe uitslag op Toernooibase. Harm Terpstra begon het toernooi heel goed, maar zakte later wat in en eindigde als tiende in de B-groep.
Douwe Douma werd winnaar van de B-groep. Hij scoorde 12 uit 11; weliswaar een kleine plus, maar kreeg vier keer een A-speler als tegenstander (Sipke Doller, Katrinus Posthumus, Hans Zondervan en Douwe Edelenbos) Uit deze partijen kwamen geen punten. De scores tegen de B-spelers waren fantastisch: 12 uit 7. Een verdiende eerste plaats!
Hans Zondervan eindigde als derde in de A-groep met een score van 13 uit 10. Eén onnodige nederlaag tegen mij (Oege) deed hem de das om voor de eerste plaats. Hans boekte wel mooie overwinningen opTjipke Smedinga en Sipke Doller; zeker de moeite waard om na te spelen op Toernooibase. De winnaar van vorig jaar, Douwe Edelenbos, werd nu tweede in de A-groep. Wel een mooie score: 22 uit 14 en geen enkele nederlaag. Een score die ook ratingpunten opleverde en dat is in een toernooi met veel zwakkere spelers niet altijd gemakkelijk. Ik kan daarover meepraten. Om een toernooi te winnen moet het ook wat meezitten: tegen René Wypkema miste Douwe een kans, maar van John Folkers kreeg hij een punt cadeau. In de laatste ronde boekte Douwe een mooie klassieke overwinning op clubgenoot Douwe Douma. De moeite waard om na te spelen. Zelf werd ik winnaar van het toernooi.
** Klik op de namen om naar de betreffende partijen te gaan **
Over mijn score van 23 uit 14 ben ik tevreden, over mijn spel niet. In het begin van het toernooi liet ik kansen liggen tegen Jouke de Haan en Henk Hosper, later kreeg ik een punt te veel tegen Geale Stoker en John Folkers. Eigenlijk vond ik de gemiste forcing tegen Anne Dekker de grootste teleurstelling. Deze had mij ongetwijfeld de prijs voor de mooiste combinatie opgeleverd! Alles na te spelen op Toernooibase. Mijn beste partij was tegen Jorn Kruit; eindelijk een partij waarin ik mijn geduld niet verloor en positioneel won.
Al met al een leuk toernooi. De sfeer was zeer gemoedelijk. Sommige deelnemers mopperden wat over de paring. Gerrit Terpstra liet zoveel mogelijk mensen uit de eigen groep (A,B,C) tegen elkaar spelen. Dat vind ik een goed principe. Ook het feit dat A-spelers niet uitkomen tegen C-spelers spreekt mij aan. Toch speelt in dit systeem het tegenstandersgemiddelde volgens mij een te dominante rol. Misschien een suggestie om het eigen moyenne twee keer te tellen en het tegenstandersgemiddelde één keer.
